published on juni 27, 2024
Read this article in English
Op 2 juni vond de herdenking plaats van een cruciaal moment in onze geschiedenis 50 jaar geleden: de bezetting van de Saint-Nizierkerk in Lyon, Frankrijk. Deze door sekswerkers geleide daad van verzet was het begin van een beweging die tot op de dag van vandaag strijdt voor rechten, respect en gerechtigheid. Ter ere van dit moment kwamen we de straat op en zond ESWA Whore TV uit, terwijl sekswerkers wereldwijd samenkwamen.
De bezetting van de Saint-Nizierkerk in 1975 ontstond uit een opeenstapeling van politiegeweld, boetes, arrestaties en het structurele falen van de overheid als het ging om vermoorde sekswerkers. Acht dagen lang bezette rond de 150 sekswerkers de kerk om uiting te geven aan hun protest. Op hun spandoek stond te lezen: “Onze kinderen willen hun moeders niet in de gevangenis.” Ze gingen in staking en eisten een einde aan de boetes en overige intimidatiepraktijken van de politie evenals de bevrijding van tien recent gearresteerde vrouwen.
Het was deze moedige actie die het startschot vormde van de sekswerkersrechtenbeweging in Frankrijk en de rest van Europa. Hun roep om veiligheid en arbeidsrechten klinkt voort, nu nog prangender door het recente verbod op online sekswerk in Zweden. De dreiging van criminalisering is nog altijd aanwezig.
De Straat Op
We kwamen samen op de Amsterdamse Wallen om het Saint-Nizierprotest te eren, om degenen die ons voor zijn gegaan te herdenken en om de huidige leiders van onze beweging te steunen. Samen vormden we een optocht en legden we bloemen bij het standbeeld van Belle, symbool voor sekswerkers wereldwijd. Voor de historische Oude Kerk lieten toespraken en verhalen over, onder andere, migratierecht, reproductieve rechten en lichamelijke autonomie, zien hoe interactioneel onze strijd is. Freek Wallagh, de Nachtburgemeester van Amsterdam, sprak diepe waardering uit voor wat sekswerkers hebben betekend voor de culturele identiteit van Amsterdam, waarbij hij zelfs vertelde over de connectie tussen zijn familieleden en het oudste beroep.
De Peep Show Hoes voerden hun Sex Workers Who Changed History modeshow op - een vreugdevol eerbetoon aan baanbrekende sekswerkers uit heden en verleden. Toeschouwers stroomden toe, aangetrokken door zang en dans, terwijl onze levende geschiedenis zich door de straten bewoog. Omringd door de alomtegenwoordige gentrificatie van de Wallen, de gestage sluiting van de ramen en de plotselinge en volkomen onnodige aanwezigheid van de politie, voelden we de moed die nog altijd nodig is om zichtbaar te zijn.
Zorg en Verbinding
Het PIC had een warme, knusse ruimte voor ons gecreëerd. Vol sprookjesachtige stoffen, kunst van sekswerkers en een backdrop van de Saint-Nizierkerk, werd dit ons toevluchtsoord. Uitgestrekt op stapels aan kussens konden we pizza en vreugde met elkaar delen, uitrusten, en de optredens op ons in laten werken. Maar vooral konden we de verbintenis met elkaar voelen, onze creativiteit en onze collectieve kracht.
Media Takeover
Op diezelfde dag zond ESWA 24 uur lang Whore TV uit, een livestream van door sekswerkers geleide initiatieven in heel Europa. Van Amsterdam tot Oekraïne zond ESWA demonstraties, debatten, kunstprojecten en politiek activisme uit aan een wereldwijd publiek, de geest van protest springlevend. ESWA bracht ook een nieuw en schokkend rapport uit getiteld Police Violence Against Sex Workers in Europe (binnenkort verkrijgbaar in het Nederlands), dat aanhoudend politiegeweld blootstelt en de urgente noodzaak voor veiligheid, gerechtigheid en structurele verandering aantoont.
Over taal- en landsgrenzen heen klinkt onze boodschap: we verzetten ons tegen het Noordse model en blijven strijden voor de volledige decriminalisatie van sekswerk. Vijftig jaar na de bezetting van de Saint-Nizierkerk zijn onze eisen nog net zo dringend en onveranderd. De wereld is op vele manieren veranderd in de afgelopen vijf decennia, maar onze veerkracht heeft altijd stand gehouden, evenals onze vastberadenheid.
